W ewidencji gruntów i budynków prowadzonej w Starostwie Powiatowym w Mońkach gromadzone są informacje o działkach, budynkach, lokalach, użytkach gruntowych i klasach gruntów z terenu powiatu monieckiego.
Jest to komplet ściśle określonych w przepisach danych, takich jak powierzchnia działki, jej położenie, właściciel czy dzierżawca działki, funkcja budynku, jego powierzchnia itd.

Wypis z rejestru gruntów/budynków/lokali jest w pewnym uproszczeniu zestawieniem tabelarycznym zawierającym komplet danych o danej działce/budynku/lokalu. Jest to oficjalne wydruk z państwowego rejestru, podpisany przez uprawnionego do tego pracownika. Wypisy dzielą się na pełne i uproszczone.
Wypisy pełne zawierają klauzulę informującą o tym, że stanowi on podstawę wpisu w księdze wieczystej. Opłata za tego typu wypis to 50zł od jednostki rejestrowej. W jednej jednostce może być wiele działek tego samego właściciela.
Wypis uproszczony nie zawiera tekstu o możliwości użycia tego dokumentu w sprawach związanych z księgami wieczystymi. Jest to forma oficjalnego potwierdzenia zapisów w ewidencji gruntów. Opłata za wypis uproszczony to 15zł za pierwszą działkę; 0,8% tej kwoty dla liczb działek od 2 do 10; 0,4% kwoty bazowej dla liczby działek powyżej 10, np. opłata za wypisy uproszczone dla 15 działek to:
15*1+(0,8*15)*9+(0,4*15)*5

Wyrys z mapy ewidencyjnej jest przedstawieniem informacji gromadzonych w ewidencji gruntów i budynków w postaci mapy. Zakres danych zawartych na wyrysie jest ściśle określony przepisami. Jest to oficjalny wydruk z państwowego rejestru, zawierający odpowiednie klauzule i podpisany przez upoważnionego do tego pracownika.

Wypis i wyrysy z rejestru gruntów/budynków/lokali wydawany jest właścicielowi działki/budynku, lokalu, lub upoważnionej przez niego osobie, organom administracji publicznej lub innym podmiotom, które wykażą interes prawny w dostępie do danych. Szczegółowo opisują to przepisy Art.24 Ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Upoważnienie musi pochodzić od notariusza lub być potwierdzone przez pracownika gminy.

Należy pamiętać, że Starosta jako organ, czy też Wydział Geodezji nie decyduje o tym kto jest właścicielem danej działki, jaka jest jej powierzchnia czy ile kondygnacji ma dany budynek itd. Naszym zadaniem jest gromadzenie w jednym, spójnym i ściśle określonym rejestrze danych, które otrzymujemy np. z sądów (np. postanowienia spadkowe), od notariuszy (akty notarialne) itd, ale też np. z dokumentacji technicznej przygotowywanej przez geodetów czy klasyfikatorów, z której jednoznacznie wynika np. ile metrów kwadratowych powierzchni zabudowy ma dany budynek.
Dodatkowo musimy posiadać w Wydziale oryginały wszystkich dokumentów potwierdzających dane z wypisu lub wyrysu i to dla wszystkich działek, budynków i lokali w powiecie od początku prowadzenia zbioru tego typu dokumentów, więc nierzadko od lat '60 XX wieku!
Można więc powiedzieć, że przez wiele lat wiele instytucji i firm spełniając swoje ustawowe obowiązki pracowało nad tym, aby otrzymali Państwo aktualne dane dotyczące swoich nieruchomości.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Szczegółowy i pełny zakres danych zawartych w wypisach i wyrysach z ewidencji gruntów opisany jest § 52 Rozporządzenia  Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U.2016.1034 j.t.). W/w rozporządzenie zawiera bardzo wiele informacji/zasad o sposobie i regułach gromadzenia, aktualizacji i udostępniania danych z wypisów i wyrysów z ewidencji gruntów.
§  52.
 

Dz.U.2016.1034 tekst jednolity

§  28.

W bardzo wielu dokumentach i drukach geodezyjnych pada nazwa ‘obręb ewidencyjny’ lub ‘jednostka ewidencyjna’. Zapewne ten geodezyjny, urzędowy język potrafi przysporzyć Państwu problemów. Jednak sprawa ta jest dość prosta i postaramy się przybliżyć tą tematykę.

Polska podzielona jest na województwa. Te z kolei dzielą się na powiaty składające się z gmin. I tak w województwie podlaskim jest m.in. powiat moniecki, a w nim 7 gmin: Goniądz, Jasionówka, Jaświły, Knyszyn, Krypno, Mońki i Trzcianne.
W geodezji istnieje jeszcze dodatkowy podział gmin na jednostki ewidencyjne, które dzielą się na obręby ewidencyjne, składające się z działek ewidencyjnych.

Aby, w skali kraju, móc jednoznacznie określić np. o jakiej miejscowości mówimy (bo ta sama nazwa może wystąpić wiele razy) powstał Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju (TERYT). W nim określono jednoznacznie nazwy i numery województw, powiatów, gmin, jednostek ewidencyjnych i obrębów. I tak województwo podlaskie ma nr 20, powiat moniecki ma nr 2008.

Gminy z terenu powiatu monieckiego mają, zgodnie z alfabetem, numery od 1 do 7. Dodatkowo z numerem gminy połączony jest numer określający rodzaj gminy czy miasta. I tak wyszczególnić można:
1-gminę miejską,
2-gminę wiejską,
3-gminę wiejsko-miejską,
4-miasto w gminie wiejsko-miejskiej,
5-obszar wiejski w gminie wiejsko-miejskiej,
8-dzielnica gminy Warszawa-Centrum,
9-delegatury i dzielnice innych gmin miejskich

I tak np.:
- gmina Goniądz ma identyfikator TERYT 200801_3,
- miasto Goniądz ma identyfikator TERYT 200801_4,
- gmina Krypno ma identyfikator TERYT 200805_2.

Dzięki temu sam identyfikator pozwala jednoznacznie w skali kraju określić miejscowość, czy gminę.
Identyfikator TERYT określa poszczególne jednostki ewidencyjne. Dlatego też, mimo tego, że w powiecie monieckim jest 7 gmin, to przez fakt, że są też 3 miasta w gminach wiejsko-miejskich, teren powiatu monieckiego dzieli się na 10 jednostek ewidencyjnych:
- cztery wiejskie: Jasionówka, Jaświły, Krypno i Trzcianne,
- trzy miasta: Goniądz, Knyszyn i Mońki,
- trzy obszary w gminie wiejsko miejskiej: Goniądz, Knyszyn i Mońki.

Jak wspomniano, w geodezji wprowadzono też podział jednostek ewidencyjnych na obręby ewidencyjne. Jeśli nie ma takiej potrzeby, to obręb zajmuje teren całej jednostki, jak np. w przypadku miast na terenie powiatu monieckiego. W przypadku jednak jednostek ‘wiejskich’ (gmina wiejska lub obszar wiejski w gminie wiejsko-miejskiej) są one tak duże, że wprowadzono ich podział na kilkanaście, lub nawet kilkadziesiąt obrębów ewidencyjnych. Obręby również posiadają swoje jednoznacznie określone nazwy oraz numery.

Obręb ewidencyjny to w przypadku powiatu monieckiego teren miasta, lub obszar wsi wraz z przyległymi do niej gruntami. Numer obrębu jest 4 cyfrowy i zwykle numerowane z uwzględnieniem alfabetycznej kolejności nazw obrębów.

Łącznie na terenie powiatu monieckiego wyróżniamy 204 obręby ewidencyjne, każdy ma swój indywidualny numer i nazwę. Nazwa jednak w powiecie może się powtarzać i taka sytuacja ma miejsce w gminie Mońki i Trzcianne, gdzie występuje obręb ‘Boguszewo’. Mimo tego, że każdy z nich ma taki sam nr, tj. 1, jednak pełny identyfikator tych obrębów jest inny, gdyż leżą one w innych gminach, które są też różnego rodzaju.
I tak Boguszewo w gminie Mońki ma identyfikator TERYT 200806_5.0001,
a obręb Boguszewo w gminie Trzcianne ma id TERYT 200807_2.0001

Gdy kupują Państwo np. wypis to w tabeli pod numerem działki jest też identyfikator działki. Identyfikator ten zawiera w sobie wiele informacji i pozwala jednoznacznie określić działkę w skali całego kraju, a dodatkowo informuje o tym, w jakiej gminie lub części gminy znajduje się działka.

Przykładowy numer działki to np. 200806_5.0001.12/3 – jest to działka nr 12/3 we wspomnianym wcześniej
Boguszewie, w wiejskiej części gminy Mońki.

W Wydziale operujemy nazwą obrębów, którą w zasadzie dla terenu powiatu można traktować zamiennie z nazwą wsi.
Proszę więc o uwagę wypełniając wnioski w wydziale, gdyż ich wynikające z przepisów wzory wymagają często wpisania gminy, obrębu i numeru działki. Sam numer działki nie zawsze wystarczy dla jednoznacznego określenia jej położenia.
Plik pdf z wykazem obrębów ewidencyjnych powiatu monieckiego do pobrania tutaj.

Poniżej przytoczono wybrane fragmenty zapisów z Rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków dotyczące jednostek i obrębów ewidencyjnych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO I BUDOWNICTWA
z dnia 29 marca 2001 r.
w sprawie ewidencji gruntów i budynków
(Dz.U.2016.1034 j.t.)
§  5. 
1.  Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji są:
1) jednostka ewidencyjna;
2) obręb ewidencyjny;
3) działka ewidencyjna.
 
§  6. 
1.  Jednostkę ewidencyjną stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta - również w granicach administracyjnych miasta.
2.  W miastach, w których utworzone zostały dzielnice, jako jednostki pomocnicze gminy, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub kilku sąsiadujących ze sobą dzielnic.
3.  Jednostkę ewidencyjną określa nazwa własna oraz identyfikator krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju, prowadzonego na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
 
§  7.
1.  Jednostka ewidencyjna dzieli się na obręby ewidencyjne, zwane dalej "obrębami".
2.  Przy ustalaniu granic obrębów uwzględnia się przebieg ich granic ustalony na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie rozporządzenia oraz przebieg granic innych jednostek podziału terytorialnego państwa, w szczególności rejonów statystycznych, obwodów spisowych, sołectw, dzielnic i osiedli, ustalony na podstawie przepisów odrębnych.
3.  Na obszarach wiejskich obręb powinien obejmować obszar wsi oraz przyległe do tej jednostki osadniczej i z nią związane obiekty fizjograficzne. W szczególnych przypadkach odrębnym obrębem może być część obszaru wsi w granicach sołectwa lub obszar wyodrębnionej organizacyjnie części Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
4.  Na obszarach miast obręb może obejmować całe miasto lub jego wydzieloną część, w szczególności w granicach dzielnicy, osiedla, zespołu urbanistycznego lub obiektu fizjograficznego.
5.  Na odcinkach wybrzeża morskiego granice obrębów powinny być zgodne z linią podstawową morza terytorialnego.
6.  Teren zamknięty, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy, może stanowić odrębny obręb ewidencyjny zastrzeżony ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa.
7.  Obręb w jednostce ewidencyjnej jest określony przez jego nazwę i numer lub wyłącznie przez numer.
8.  Granicę obrębu wyznacza zbiór punktów granicznych, położonych na tej granicy i należących do przyległych do niej działek ewidencyjnych.
9.  Granica obrębu przyległego do granicy państwa pokrywa się na odcinku przylegania z granicą państwa.
§  8.
1.  Podziału na obręby i określenia ich granic dokonuje starosta, po zasięgnięciu opinii właściwego miejscowo organu do spraw zagospodarowania przestrzennego oraz właściwej miejscowo jednostki statystyki publicznej.
2.  Wyniki ustaleń, o których mowa w ust. 1, wykazuje się na mapie przeglądowej sporządzonej, w zależności od wielkości obszaru, w skali 1:10 000 lub 1:25 000.
 
 

Art.  4.
1a.  Dla obszaru całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące: 1b.  Dla terenów miast oraz zwartych zabudowanych i przeznaczonych pod zabudowę obszarów wiejskich zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500-1:5000, zharmonizowane z bazami danych, o których mowa w ust. 1a.
Art.  7d.
Do zadań starosty należy w szczególności:
1) prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym:a) prowadzenie dla obszaru powiatu:
– geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, w tym bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 3, zwanej dalej "powiatową bazą GESUT",
b) tworzenie, prowadzenie i udostępnianie baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 7 i 10 oraz ust. 1b,

O bazie GESUT szczegółowo mówi Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 21 października 2015 roku w sprawie powiatowej bazy GESUT i krajowej bazy GESUT (Dz.U.2015.1938).
O bazie BDOT500 szczegółowo mówi Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 roku w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (Dz.U.2015.2028).
To właśnie w tym rozporządzeniu pojawia się skrót 'BDOT500':
§  1. Rozporządzenie określa:
1) zakres informacji gromadzonych w bazie danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500 - 1:5000, zwanej dalej "BDOT500", oraz organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia tej bazy;

 

Mapa do celów projektowych ma posłużyć projektantowi, do ‘wrysowania’ na niej projektu budowlanego. Aby było możliwe projektowanie nowego obiektu budowlanego, praca ta musi być wykonana na podkładzie z aktualnej  mapy zasadniczej, wzbogaconej o wszystkie ważne dla projektanta elementy.
Mapę do celów projektowych sporządza geodeta.
 
Wykonanie tego rodzaju opracowania składa się z kilku podstawowych etapów:
1. Przed rozpoczęciem prac geodeta musi zgłosić do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (PODGiK, Ośrodek) zamiar wykonywania tego typu prac.
2. Otrzymuje wtedy z Ośrodka za odpłatnością min 30zł niezbędne do wykonania tych prac materiały (mapy, punkty osnowy, pliki z bazami danych itp.) oraz Licencję, która uprawnia go do wykorzystywania tych materiałów podczas realizacji pracy.
3. Dopiero posiadając dane podstawowe i licencję geodeta może jechać w teren i sprawdzić aktualność otrzymanych map w obszarze przyszłej inwestycji i pasie 30 metrów wokół niej. Dokonuje niezbędnych pomiarów, tak aby mapa którą tworzy była aktualna i zawierała również elementy, które projektant uzna za niezbędne.
4. Po zakończeniu pomiarów może on przejść do tzw. prac kameralnych, polegających m.in. na obliczeniach, przygotowywaniu raportów z obliczeń, sporządzeniu nowej, zaktualizowanej mapy czy plików, które posłużą do aktualizacji mapy powiatu prowadzonej przez Starostwo.
5. Następnie całość wykonywanej przez siebie pracy w formie operatu technicznego przekazuje do PODGiK, gdzie jest ona weryfikowana. Jeśli zakończy się ona pozytywnie, na podstawie danych z operatu aktualizowane są bazy danych prowadzone przez PODGiK. Operat natomiast otrzymuje numer, unikatowy identyfikator (w powiecie monieckim jest to nr ‘P.2008.rok.kolejny_nr’, np. P.2008.2018.312) i zostaje włączony do powiatowej części Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego co potwierdzają pieczątki uprawnionego do tego pracownika Starostwa. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości operat zwraca się celem poprawy.
6. Dopiero wtedy geodeta może przekazać zleceniodawcy egzemplarze zaktualizowanych i zweryfikowanych map do celów projektowych. Egzemplarze te są wydawane odpłatnie (min 50zł).
 
Powyższy opis przedstawia w dużym uproszczeniu wykonanie mapy do celów projektowych.
Widać jednak, że jest to proces dość złożony, który zaczyna się i kończy w urzędzie. Związany jest też z kosztami opłat administracyjnych nakładanych przez PODGiK. Wysokość tych opłat uzależniona jest od zakresu materiałów niezbędnych do wykonania danej pracy, a ceny poszczególnych materiałów wynikają bezpośrednio z przepisów.
 
W skali roku w powiecie monieckim zgłaszanych jest około 1300 różnego rodzaju prac geodezyjnych dla których niezbędne jest wydanie danych. Wpływa też około 800 operatów, które podlegają weryfikacji i na podstawie których aktualizuje treść geodezyjnych baz danych prowadzonych dla terenu powiatu monieckiego. Dokładamy wszelkich starań, aby czynności te wykonywać niezwłocznie.
 
Poniżej wybrane fragmenty z przepisów dotyczące realizacji map do celów projektowych:
    §  3.
Opracowania geodezyjno-kartograficzne do celów projektowych obejmują przygotowanie dokumentacji geodezyjnej niezbędnej do wykonania projektu budowlanego.
§  4.
1. Projekt zagospodarowania działki lub terenu należy sporządzić na kopii aktualnej mapy zasadniczej. Dopuszcza się dwukrotne pomniejszenie lub powiększenie tej mapy.
2. W razie braku mapy zasadniczej w odpowiedniej skali, projekt sporządza się na mapie jednostkowej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
3. W razie budowy pojedynczych obiektów o prostej konstrukcji, usytuowanych w granicach jednej nieruchomości, dopuszcza się wykonanie mapy jednostkowej, o której mowa w ust. 2, w układzie lokalnym dla danej inwestycji. W takim wypadku punkty, na których będzie oparty pomiar, należy utrwalić znakami z trwałego materiału oraz sporządzić dla nich opisy topograficzne w nawiązaniu do istniejących trwałych szczegółów sytuacyjnych.
§  5.
Mapy, o których mowa w § 4, zwane dalej "mapami do celów projektowych", powinny obejmować również obszar otaczający teren inwestycji w pasie co najmniej 30 m, a w razie konieczności ustalenia strefy ochronnej - także teren tej strefy.
§  6.
1. Treść mapy do celów projektowych, poza elementami stanowiącymi treść mapy zasadniczej łącznie z granicami władania (własności) nieruchomości (działek), powinna zawierać:
1) opracowane geodezyjnie linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, linie zabudowy oraz osie ulic, dróg itp., jeżeli zostały ustalone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu,
2) usytuowanie zieleni wysokiej ze wskazaniem pomników przyrody,
3) usytuowanie innych obiektów i szczegółów wskazanych przez projektanta, zgodnie z celem wykonywanej pracy.
2. Skalę map do celów projektowych należy dostosować do rodzaju i wielkości obiektu lub całego zamierzenia budowlanego, przy czym:
1) skala map działek budowlanych nie powinna być mniejsza niż 1:500,
2) skala map zespołów obiektów budowlanych oraz terenów budownictwa przemysłowego nie może być mniejsza niż 1:1000,
3) skala map rozległych terenów z obiektami budowlanymi o dużym rozproszeniu oraz obiektami liniowymi może wynosić 1:2000.
3. Wielkość obszaru, o którym mowa w § 5, oraz skalę map do celów projektowych dla danej inwestycji określa w razie potrzeby organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę.
§  7.
1. Przy opracowywaniu projektu budowlanego dotyczącego remontu obiektu zabytkowego wykonawca prac geodezyjnych, na wniosek projektanta, sporządza inwentaryzację architektoniczno-budowlaną remontowanego obiektu.
2. Inwentaryzacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dokumentację opisową, pomiarowo-kartograficzną, fotograficzną i fotogrametryczną, umożliwiającą w sposób jednoznaczny, z wymaganą dla charakteru planowanych prac dokładnością, odtworzyć geometrię układu przestrzennego oraz detali architektonicznych i budowlanych danego obiektu.
   
§  50.
Na potrzeby przygotowania inwestycji budowlanych, oprócz geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych związanych z opracowaniem mapy do celów projektowych, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.³⁾), na wniosek uczestników procesu budowlanego wykonuje się geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe, mające na celu:
1) opracowanie przekrojów istniejących lub projektowanych tras, cieków lub zbiorników;
2) obliczenie przemieszczeń mas ziemnych;
3) ustalenie wielkości strzałki zwisu przewodów i prześwitu pod nimi;
4) szczegółową inwentaryzację obiektów budowlanych planowanych do remontu, obejmującą w szczególności:
a) elewacje budowli,
b) rzuty poziome i pionowe pomieszczeń i elementów konstrukcyjnych obiektów budowlanych,
c) rozmieszczenie urządzeń wewnątrz pomieszczeń;
5) określenie wysokości charakterystycznych punktów obiektów budowlanych oraz terenu.
 
§  78.
Do sporządzenia mapy do celów projektowych wykonawca wykorzystuje:
1) zbiory danych PZGiK, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3, 8 i 11 oraz ust. 1b ustawy;
2) wyniki pomiarów obiektów nieobjętych bazami danych, o których mowa w pkt 1, wskazanych przez projektanta lub inwestora;
3) opracowania planistyczne oraz projekty budowlane i inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę, przechowywane przez organy administracji architektoniczno-budowlanej, dotyczące terenu projektowanej inwestycji lub terenów sąsiednich.
 
§  79.
1. Treść mapy do celów projektowych w zakresie konturów użytków gruntowych i konturów klas gleboznawczych musi być zgodna z treścią mapy ewidencyjnej.
2. Aktualizacja użytków gruntowych nie jest konieczna na obszarze otaczającym teren planowanej kubaturowej inwestycji budowlanej, a także na obszarze planowanym wyłącznie pod działania inwestycyjne, mające na celu przeprowadzenie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji.
3. Informacje określające rodzaj aktualnych użytków gruntowych, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają znaczenie dla projektanta, mogą być dodatkowo wykazane na mapie do celów projektowych, oprócz informacji zgodnych z operatem ewidencyjnym, bez uprzedniej aktualizacji baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 i 3 ustawy.
4. W przypadku wykazania na mapie do celów projektowych konturów użytków gruntowych nieujawnionych w bazie danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy, na mapie zamieszcza się informację o treści: "kontur użytku gruntowego oznaczony symbolem (wzór symbolu) nie jest ujawniony w bazie danych ewidencji gruntów i budynków".
5. W przypadku gdy przedmiotem planowanej inwestycji są budynki sytuowane w odległości nie większej niż 4,0 m od granicy nieruchomości, a jednocześnie w PZGiK brak jest danych określających położenie punktów granicznych z wymaganą dokładnością, wykonawca pozyskuje niezbędne dane dotyczące tych punktów w drodze pomiaru.
6. Pomiar punktów granicznych, które nie są na gruncie oznaczone w postaci znaków granicznych, poprzedzają czynności mające na celu ustalenie położenia tych punktów na gruncie w trybie przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy lub w trybie przepisów art. 39 ustawy.
 
§  80.
1. Przy redakcji mapy do celów projektowych stosuje się oznaczenia i symbole ustalone przepisami wydanymi na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 7 ustawy.
2. Treścią mapy do celów projektowych mogą być miary liniowe pozyskane w wyniku geodezyjnych pomiarów terenowych określające w szczególności odległości między charakterystycznymi punktami sytuacyjnymi mającymi znaczenie w procesie projektowania.
3. Jeżeli na mapie będą umieszczone inne obiekty nieobjęte katalogiem obiektów baz danych, o których mowa w ust. 1, należy na mapie umieścić legendę z oznaczeniem występujących obiektów.
4. Na mapie do celów projektowych, w granicach projektowanej inwestycji budowlanej, wyróżnia się linią przerywaną w kolorze brązowym grunty obciążone służebnościami gruntowymi ujawnionymi w księgach wieczystych oraz umieszcza się skrótowy opis treści lub sposobu wykonywania tych służebności.
5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, gdy charakter projektowanej inwestycji budowlanej nie wpływa na sposób zagospodarowania gruntów objętych mapą do celów projektowych.
6. W przypadku gdy mapa do celów projektowych została wykonana bez ustalenia obciążeń, o których mowa w ust. 4, wykonawca zamieszcza na tej mapie stosowną informację w tej sprawie.
 
§  81.
Treść opisu mapy do celów projektowych stanowią:
1) tytuł mapy "Mapa do celów projektowych";
2) skala mapy;
3) nazwa miejscowości;
4) identyfikator i nazwa jednostki ewidencyjnej;
5) identyfikator i nazwa obrębu ewidencyjnego;
6) imię i nazwisko lub nazwa podmiotu, który wykonał mapę, oraz podpis osoby reprezentującej ten podmiot;
7) imię i nazwisko, numer świadectwa nadania uprawnień geodety, który sporządził mapę, oraz jego podpis;
8) oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej;
9) nazwa układu współrzędnych prostokątnych płaskich oraz układu wysokości;
10) oznaczenie granic obszaru, który był przedmiotem aktualizacji;
11) data opracowania mapy.
 
§  82.
1. Mapę do celów projektowych edytuje się na arkuszu formatu A4 lub jego wielokrotności.
2. W zależności od rodzaju i wielkości inwestycji mapę sporządza się w układzie:
1) sekcyjnym - w tym przypadku na mapie należy zaznaczyć i podać właściwy numer sekcji;
2) jednostkowym (w jednym arkuszu) - w tym przypadku na mapie należy zaznaczyć zasięg arkusza na szkicu orientacyjnym zorientowanym do północy;
3) wieloarkuszowym - w tym przypadku na mapie należy podać numer arkusza i w nawiasie ogólną liczbę arkuszy, z zaznaczeniem właściwego arkusza na szkicu orientacyjnym, zorientowanym do północy, i przedstawieniem arkuszy sąsiednich.
 

Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (PODGiK) zwany też w skrócie Ośrodkiem stanowi część Wydziału Geodezji. Mieści się na parterze, w pokoju nr 6 budynku Starostwa przy ulicy Słowackiego.
W tym miejscu gromadzone są opracowania geodezyjne (operaty techniczne) dotyczące prac geodezyjnych z terenu powiatu monieckiego. Posiadamy tego typu opracowania nawet z lat30-stych XX wieku! Jest to bardzo różnorodna dokumentacja, dotycząca zarówno np. inwentaryzacje przyłącza wodociągowe, jak i aktualizacji ewidencji działek dla całej wsi (obrębu).


Geodeta rozpoczynając daną pracę geodezyjną, np. podział działki, czy wytyczenie budynku musi zacząć ją od poinformowania urzędu o zamiarze realizacji tego typu pracy (tzw. Zgłoszenie pracy geodezyjnej). Wtedy to danej pracy nadawany jest jej numer (‘GG.6640.numer.rok’). Na podstawie danych ze zgłoszenia, takich jak zakres i miejsce pracy pracownicy Ośrodka sprzedają geodecie dokumentację  i mapy niezbędne do wykonania danej roboty.


Po jej zakończeniu geodeta przekazuję wyniki swojej pracy do PODGiK celem ich weryfikacji. Jeśli dokumentacja geodezyjna przejdzie pozytywną weryfikację, na jej podstawie aktualizowane są dane zgromadzone w bazach danych prowadzonych przez Starostę (niekiedy z opóźnieniem, w przypadku pewnych procedur po zakończeniu których tego typu zmiana jest prawnie możliwa) a dokumentacji nadawany jest numer, tzw. identyfikator materiałów zasobu w powiatowej części państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (‘P.2008.rok.numer’). W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości dokumentacja jest zwracana geodecie, aby ja uzupełnił.
W skali roku w PODGiK w Mońkach zgłaszanych jest około 1300 prac geodezyjnych, weryfikację przechodzi około 800 operatów, a ich treścią uzupełniane są bazy danych.


Od kilku lat proces zgłaszania pracy geodezyjnej oraz udostępniania dokumentacji geodetom jest w pełni zautomatyzowany i dostępny przez Internet, również poza godzinami pracy urzędu. W znacznym stopniu odciąża to pracowników Ośrodka.

W ośrodku istnieje też możliwość wypełnienia wniosku i kupno mapy zasadniczej. Jej zakupu można też dokonać w Biurze Obsługi Klienta, przy głównym wejściu. Tylko w BOK-u (kartą), lub w banku można za mapę zapłacić.